De woorden van premier Mark Rutte waren amper uitgesproken op woensdag 6 mei, of mijn Whatsapp ontplofte... “Wanneer kan ik volgende week bij je terecht?”
De eerste twee weken waren in no time volgeboekt, zes dagen in de week. Harsen stond op nummer 1, iedereen wilde van die 'verschrikkelijke gezichtsbeharing' af en... ik heb er wat afgehaald! Acnebehandelingen waren een goede tweede, en daarnaast veel achterstallig onderhoud.
Knocked down
Na die eerste week was ik compleet 'knocked down' en wilde ik zo weer even terug in de luwte van de lockdown. Het protocol, alle regeltjes, vooraf schoonmaken en ontsmetten en daarna weer alles opruimen en ontsmetten. En dan die was! De wasmachine en droger draaiden overuren. Gelukkig had ik genoeg handdoeken, washandjes en dekens, dus daaraan geen gebrek. Maar ja, die mondkapjes... dat werd een ander verhaal. Toen er bij het begin van de pandemie zo’n tekort ontstond heb ik alles wat ik in mijn praktijk aan kapjes en mutsjes op voorraad had gedoneerd aan mijn huisarts in het belang van onze samenleving. Mondkapjes gebruik ik zelf als ik bijvoorbeeld verkouden ben, normaal dus niet. Nu moest ik deze mondkapjes voor absurd hoge prijzen opnieuw kopen. Dat ging mij echt een brug te ver.
Maatregelen
Luisterend naar de bevindingen, de twijfels en conclusies van het RIVM besloot ik de mondkapjes niet te gaan gebruiken. De check vooraf aan mijn cliënten was hierbij leidend. Geen koffie, gekus, gehug en handendruk (dat bevalt mij overigens uitstekend), maar uitsluitend datgene te doen waar ik voor ben opgeleid. Professionele behandelingen met als hoofddoel huidverbetering. De huisarts knuffelt mij ook niet als ik weer eens langskom. Laat staan kussen, hooguit een hand. Dus ik besloot het lijfelijke contact voortaan te behouden voor de behandeling en dat voelt heel goed. De cliënten hebben hier begrip voor en zo komt ons beroep langzamerhand af van het lieve, begripvolle en dienende imago. Ik ben geen dokter, dermatoloog, psycholoog of fysiotherapeut. In ons beroep zijn wij professionals die adviseren, huidproblemen signaleren en daadwerkelijk veel kunnen betekenen voor de huidverbetering van de client zonder al die poespas er om heen.
Ziekenhuis ervaring
In week 2 moest ik onder de scan in het CWZ. Daar gold dezelfde procedure als in mijn praktijk. Eerst een checklist. Vooraf via de mail en vervolgens telefonisch een extra check omtrent de gezondheid en die van mijn naasten. Ik kreeg code groen bij de triagetent en kon zo doorlopen naar Radiologie. Daar werd ik zeer vriendelijk ontvangen. Let wel, zonder mondkapje en handschoenen, waarna de scan plaatsvond. De radiologe raakte mij gewoon steeds aan om mij in de gewenste positie te plaatsen. Daarna toch nog even naar Röntgen voor een extra foto en ook daar werd ik op mijn blote huid zonder handschoenen en mondkapje aangeraakt, uiteraard binnen anderhalve meter. Dit staafde mij in mijn besluit om zonder mondkapje verder te gaan. Ik kreeg letterlijk meer frisse lucht.
Het roer om
Na weer een zeer drukke week met ook op zaterdagmiddag nog cliënten ('nee' komt toch nog moeilijk mijn … uit), besloot ik het roer om te gooien. Waar waren mijn goede voornemens gebleven uit de lockdown? Boek lezen, wandelen, hobby’s en tijd voor mijzelf? De dagen waren weer zo overvol en dat merkte ik direct aan mijn lijf. Je absorbeert toch de verhalen van de cliënten en de fysieke behandelingen zijn ook zeer intensief. Het koffiemomentje met praatje had ik al achterwege gelaten, maar dat weerhoudt de cliënt er niet van om toch haar hart te luchten over de voorbije moeilijke maanden. Dus… ik heb nu mijn agenda resoluut en blijvend veranderd. Ruimte gemaakt voor datgene wat zo onontbeerlijk is in deze hectische tijd. Voor mij dus ook het nieuwe normaal waar rust en ontspanning hand in hand gaan met een gezonde werksfeer.
Veel werkplezier allemaal en een goede zomer.
Marianne van den Broek
Meer blogs lezen van Marianne? Klik hier.
