Wat gebeurt er momenteel veel in de branche en wat is er al veel over gezegd en geschreven. Ik ervaar zowel een positieve als een minder positieve ontwikkeling en maak me eerlijk gezegd ook wel zorgen over de (erkende) opleidingen en cursussen. Wat betekent dit op lange termijn voor ons vak?
In 1989 heb ik mijn diploma gehaald en, nadat ik werkervaring tijdens mijn stage en baan heb opgedaan, heb ik in 1992 mijn eigen salon gestart. Net als vele vakgenoten ben ik al tijdens mijn opleiding cursussen gaan volgen, de (vak)beurzen gaan bezoeken en heb ik diverse opleidingen gedaan waar ik een erkend diploma voor heb gehaald. Iets dat toentertijd logisch was, gezien het feit dat het vak van schoonheidsspecialist geen vrij beroep was. In de jaren ’90 is hier helaas verandering in gekomen.

 

Effect op termijn

Nog steeds heb ik niet het positieve effect van deze maatregel kunnen ontdekken. Integendeel, door van het vak een vrij beroep te maken, kwamen er ineens salons bij die geen diploma’s hadden en zag ik op de beurzen leveranciers die zelf helemaal geen verstand hadden van hetgeen ze verkochten. Ook ontstonden er ‘scholen’ die zelfs adverteerden dat je in vijf dagen schoonheidsspecialist kunt worden.

 

Scholing

Nu, ruim 20 jaar later, worden de effecten steeds duidelijker. Natuurlijk snap ik dat bij iedereen de spreekwoordelijke schoorsteen moet roken. Maar waarom draait soms het geld, boven de liefde en kundigheid voor dit vak? Wellicht niet makkelijk, maar mijn oordeel is dan ook dat leveranciers zonder kennis en kunde en ‘vaag’ apparatuur/producten, geen podium horen te krijgen op een beurs, dat scholen een erkend examen moeten laten afnemen en anders de cursus een andere naam moeten geven. Zijn er inmiddels niet al veel te veel niet-erkende cursussen die zich opleiding noemen? Ik vraag me wel eens af of zij (evenals de uitvoerende behandelaar) zich realiseren wat het effect hiervan kan zijn op langer termijn? Ook salons die (on)gediplomeerd zijn en ver onder de prijs werken? Waarom? Neem jezelf serieus en laat je klant je ook serieus nemen. Voor kundigheid en kwaliteit mag immers worden betaald. Dat zorgt ook dat de consument het vak als volwaardig blijft zien. Als ik op mijn balans zie hoeveel geld ik jaarlijks investeer in scholing enzovoort,  dan is het onmogelijk om voor deze lage prijzen tenminste kostendekkend te werken. 

 

Verzekering

Diverse media laten regelmatig beelden zien van ondeskundig uitgevoerde behandelingen. Dit heeft er toe geleid dat de regering ook aan het kijken is waar er maatregelingen moeten worden genomen. Als deze trend doorgaat kan het zomaar zijn dat er ineens een heleboel behandelingen niet meer uitgevoerd mogen worden, waar op dit moment wel een diploma voor is. Dat zou toch enorm triest zijn, omdat dan veel bedrijven die de specialisaties wel goed erkend en goed uitvoeren niet meer hun werk kunnen doen. 

 

Aansprakelijkheid

Toen ik laatst een vacature open had staan werd er o.a. gereageerd door iemand die vertelde dat ze een schooldiploma heeft. Toen ik haar vertelde dat deze niet erkend en dus ook niet geldig is in de branche, was ze erg teleurgesteld. Natuurlijk heb ik haar geattendeerd op een wel erkend examencommissie en uitleg gegeven dat zij, maar ook haar eventuele toekomstige baas haar niet/moeilijk kan verzekeren op aansprakelijkheid. Zo’n risico wil je toch voor je klanten en als bedrijf niet lopen! Dit geldt overigens ook voor apparatuur en productbehandelingen. In de verzekeringspolis kun je hier meer over lezen en natuurlijk in de Europese wet. Je bent namelijk, al dan niet gediplomeerd, verplicht om deze wet over ingrediënten en behandelingen te weten en te handhaven. Eveneens als het bijhouden van kennis en kunde voor (gecertificeerde) gespecialiseerde behandelingen. Een aandachtspunt in deze is ook: doe je iets wat volgens de leverancier wel mag, maar volgens de wet niet? Je bent als behandelaar altijd aansprakelijk/ eindverantwoordelijk en draagt hier dus ook de consequenties van. 

Collegiale groet,

 

Périne Heerooms